Του Γιάννη Θεριανού
Φωτογραφίες που η κάθε μια από μόνη της θα μπορούσε να διηγηθεί σελίδες ολόκληρες γραπτού λόγου. Μια φωτογραφία, χίλιες λέξεις…
Δεν είναι γνωστοί οι δημιουργοί τους, ίσως του Μπαλάφα κάποιες. Κάποιες άλλες πάλι μπορεί και να μην έχουν ποτέ δημοσιευτεί. Τρεις (3) εξ αυτών, που έχουν επισημανθεί, είναι από την συλλογή του κ. Αντώνη Σολδάτου.
Από τη συλλογή του Αντώνη Σολδάτου
Αλυκές Αλεξάνδρου, στους Καρυώτες Λευκάδας: Ένα κομμάτι της σύγχρονης ιστορίας του τόπου μας. Με πολλές σκληρά εργαζόμενες γυναίκες την εποχή εκείνη. Ξεκίνησαν την λειτουργία τους τον 17ο αιώνα και σταμάτησαν να παράγουν αλάτι το 1990.
Ο Κώστας Μπαλάφας ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες φωτογράφους του 20ού αιώνα (κάποιες φωτογραφίες ενδεχόμενα να έχει ο ίδιος τραβήξει), επισκέφτηκε δύο φορές το νησί της Λευκάδας τις δεκαετίες του ΄50 – ΄60, συγκινημένος από τον αρχέγονο μόχθο των γυναικών στις αλυκές της Λευκάδας. Ο ίδιος θυμάται:
| «Ήταν σαν τις Καρυάτιδες σε κόντρα φως. Με τους τεντζερέδες που ήταν γεμάτοι αλάτι, να πηγαινοέρχονται σε διαγώνιες γραμμές μέσα στο κάτασπρο από το αλάτι τοπίο των αλυκών. Πόσο επιδέξια κινούνταν, παρά το βάρος στο κεφάλι. Πόσο περήφανες και απέριττες ήταν οι κορμοστασιές τους. Νεαρά κορίτσια της Λευκάδας μαζί με γηραιότερες γυναίκες σε μια ατέρμονη σειρά, ανέβαιναν πάνω στους λόφους από αλάτι καθώς ανέμιζαν τα μπαλωμένα παραδοσιακά τους φορέματα. Αυτές τις γυναίκες δεν τις ξέχασα ποτέ στη ζωή μου. Λυπάμαι που δεν θυμάμαι τα ονόματά τους». |
Από τη συλλογή του Αντώνη Σολδάτου
Αναφέρει ακόμη ο μεγάλος φωτογράφος που «στιγμάτισε με το έργο του την εγχώρια φωτογραφία»:
| «Παντού συναντούσες γυναίκες εκείνη την εποχή γιατί οι περισσότεροι από τους άντρες βρίσκονταν στην εξορία και στα ξερονήσια. Θυμάμαι τις τραγικές στιγμές του αποχωρισμού τους. Σε έναν τέτοιο αποχωρισμό είναι τραβηγμένη και η πιο αγαπημένη μου φωτογραφία από τη Λευκάδα κάπου στο λιμάνι του Νυδριού. Τα βουβά πρόσωπα των γυναικών μέσα στη βάρκα με στοιχειώνουν ακόμα…». |
Από τη συλλογή του Αντώνη Σολδάτου
(Σημείωση: Το φωτογραφικό υλικό παραχωρήθηκε για την έκδοση ημερολογίου στον Πολιτιστικό Σύλλογο Καρυωτών «Νήρικος»).
[Για τις Αλυκές Αλεξάνδρου δες ακόμη:
Αλυκές Αλεξάνδρου – Προστατευόμενο Βιομηχανικό Μουσείο (2012) (Άρθρο της αρχιτέκτονος κ. Μαρίας Λαμπρινού στο περιοδικό «ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΑ», Τεύχος 49, Δεκέμβριος 1993, Σελ. 61-65)
Αλυκές Λευκάδας, ένας ιστορικός τόπος μνήμης, στους δρόμους του αλατιού… (2014)
Μια ενδιαφέρουσα εργασία για τις Αλυκές Λευκάδας (2014)]
kolivas
