Τετάρτη 22 Οκτωβρίου 2014

Η μυρωδιά που δεν φεύγει....

Στο μικρό αυτό τόπο που ζούμε, όπως συμβαίνει άλλωστε και σε όλους τους μικρούς τόπους, λίγο πολύ, όλοι γνωριζόμαστε μεταξύ μας. Ειδικά όσοι ασχολήθηκαν με τα κοινά, τώρα και τα προηγούμενα χρόνια, είναι γνωστή η πορεία τους και η πολιτική τους διαδρομή. Από που ξεκίνησαν, τι δηλώσεις έκαναν κατά καιρούς, με ποιους συνεργάστηκαν, πόσα στρατόπεδα άλλαξαν, τι έργο πρόσφεραν, τι "στροφές" έκαναν, τι πήραν πίσω και τι προχώρησαν....όλα. Σαν ένας μεγάλος ασκός που ο καθένας τον κουβαλάει στην πλάτη του. Και  ο κόσμος τα γνωρίζει..
Πάρα πολλοί λοιπόν από αυτούς που είχαν την εξουσία στα χέρια τους  και άσκησαν διοίκηση, σε τοπικό αλλά και σε γενικό επίπεδο,θέλετε επειδή το σύστημα τους το επέτρεψε κολύμπησαν στο βόθρο με τα σκατά..... Άλλος πολύ, άλλος λιγότερο.Μερικοί απλώς πέρασαν  απ'έξω  αλλά πήραν την μυρωδιά, και άλλοι είδαν τους βόθρους αλλά για τους δικούς τους λόγους σιώπησαν. Υπάρχουν βέβαια και οι εξαιρέσεις, ευτυχώς δεν είναι λίγες, άνθρωποι που δεν τους άγγιξαν όλα τα παραπάνω και πρόσφεραν στον τόπο τους. 
Επειδή η μυρωδιά της μπόχας δύσκολα φεύγει όσα  πανάκριβα αρώματα   και να βάλουμε πάνω μας, καλό είναι από δω και στο εξής να  προσπαθήσουμε όλοι μην ξαναδημιουργήσουμε νέους βόθρους..
.
Ο άοσμος

ksiromeritikimatia
google page rank